ΤΕΛΕΤΗ ΑΔΕΛΦΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΠΙΤΣΙΛΙΑΣ ΛΕΜΕΣΟΥ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΜΕΝΟΥ ΑΓ.ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΡΕΘΥΜΝΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1997
Χαιρετισμός του Προέδρου της Κοινότητας Αγίου Ιωάννη Πιτσιλιάς κου Μιχαλάκη Τσάρκατζη
Αδέλφια μας αγαπημένα,
Καλώς ήρθατε στον ΄Αη Γιάννη της Πιτσιλιάς, στο όμορφο, φιλόξενο χωριό μας, λουσμένο στο πράσινο και σκαρφαλωμένο στις απόκρημνες πλαγίες της Παπούτσας.
Εκ μέρους της Χωριάτικης Αρχής και όλων των μελών της Κοινότητας Αγίου Ιωάννου Πιτσιλιάς, σας καλωσορίζω και σας ευχαριστώ θερμά που μοιράζεστε μαζί μας τούτη τη χαρά και τη συγκίνηση και τιμάτε με την παρουσία σας αυτή τη σεμνή τελετή της αδελφοποίησης των Κοινοτήτων Αγίου Ιωάννη Πιτσιλιάς με τον Άγιο Ιωάννη Καμένο της Επαρχίας Αγίου Βασιλείου του Νόμου Ρεθύμνης Κρήτης.
Κρήτες αδελφοί μας,
Μεγάλη είναι η χαρά και απερίγραπτη η συγκίνηση μας και ολάνοιχτη η καρδιά και η ψυχή μας που σας υποδεχόμαστε σήμερα στον τόπο μας και σας προσφέρομε τα αμάραντα λουλούδια της αγάπης και της εκτίμησής μας. Ολοκληρώνεται σήμερα το ωραίο μας όραμα, η ευγενική μας απόφαση που άρχισε από τον περασμένο χρόνο στην Κρήτη, το όραμα της αδελφοποίησης των δύο ομώνυμων χωριών μας με κύριο στόχο την ανάπτυξη και την σύσφιξη αδελφικών σχέσεων αγάπης και εκτίμησης αλλά και συνεργασίας σε όλους τους τομείς και τις εκδηλώσεις της ζωής μας.
Με την αδελφοποίηση μας ανανεώνεται και επισφραγίζονται οι ακατάλυτοι δεσμοί αίματος που ενώνουν τους όπου γης Έλληνες , ιδιαίτερα εμάς τους Κύπριους και εσάς τους Κρητικούς. Και τούτο δεν είναι σχήμα λόγου , δεν είναι μόνο όμορφα λόγια της στιγμής. Είναι ότι ωραίο, ευγενικό, αληθινό νιώθουμε. Είναι η πίστη και η πεποίθηση μας. Κρήτη και Κύπρος είναι ίσως οι δύο περιοχές του Ελληνισμού που είναι πιο κοντά η μια στην άλλη. Αισθάνεται , πονεί και συμπάσχει πιο πολύ η μια με την άλλη.
Στην Κρήτη και στην Κύπρο οι καρδίες επικοινωνούν καλύτερα, οι σκέψεις και οι αντιλήψεις είναι οι ίδιες. Όχι μόνο, γιατί έχουμε την ίδια γλώσσα, την ίδια θρησκεία, την ίδια εθνική καταγωγή αλλά γιατί έχουμε και τους ίδιους τρόπους ζωής. Η ευγένεια του χαρακτήρα, η τιμή και η αξιοπρέπεια, η λεβεντιά, η φιλοξενία, η αγάπη προς τον άνθρωπο, το Θεό και την Πατρίδα είναι τρόπος ζωής και καθημερινή πράξη στην Κρήτη και στην Κύπρο.
Η αδελφοποίηση των δύο κοινοτήτων μας, όπως και άλλες που έγιναν και θα γίνουν, δεν δημιουργούν αλλά ανανεώνουν και ισχυροποιούν αυτές τις αδελφικές σχέσεις και τους δεσμούς αίματος που υπάρχουν ανάμεσα στην Κρήτη και την Κύπρο και που η αρχή τους χάνεται στο μάκρος του χρόνου, στα βάθη της ιστορίας αλλά ξαναζωντανεύουν και πραγματώνονται σε κάθε κρίσιμη στιγμή του εθνικού μας βίου.
Τούτο φάνηκε και στην μεγάλη συμφορά που έπληξε την Κύπρο μας με την βάρβαρη εισβολή του Αττίλα, το μαύρο καλοκαίρι του ’74. Όταν οι βάρβαροι Ασιάτες κατακτητές εισέβαλλαν στο γαλανό νησί μας και σκότωναν, βίαζαν, λεηλατούσαν το 40% του εδάφους της ανυπεράσπιστης πατρίδας μας. Όταν άλλοι έτρεχαν να κρυφτούν πανικόβλητοι, ανίκανοι να σηκώσουν το βάρος της ιστορικής και στρατιωτικής τους ευθύνης, δεκάδες λεβεντόκορμοι Κρητικοί καταδρομείς, αγνόησαν αντίθετες διαταγές και πέταξαν αυτόβουλα από την Σούδα για να πολεμήσουν τον Τούρκο εισβολέα πλάι-πλάι με τους Κύπριους αδελφούς τους. Πολλοί από αυτούς δεν γύρισαν πίσω. Πότισαν με το νεανικό αίμα τους το χώμα της μαρτυρικής Κύπρου μας. Στη μνήμη τους γονατίζουμε ευλαβικά και τους προσφέρουμε τα αμάραντα λουλούδια της αιώνιας αγάπης και της ευγνωμοσύνης μας.
Αδέλφια μας αγαπημένα,
Στις δύσκολες στιγμές που διέρχεται η Κύπρος μας, εδώ και 23 χρόνια, πιστέψετε μας, μαζί σας νιώθουμε πιο πλούσιοι, πιο αισιόδοξοι, πιο δυνατοί να σηκώσουμε το σταυρό του μαρτυρίου, γιατί σας νιώθουμε πιο δικούς μας, πιο πρόθυμους να μπείτε μαζί μας στον αγώνα για την σωτηρία της Κύπρου μας, γι’ αυτό σας αγαπούμε, σας εκτιμούμε και σας ευγνωμονούμε.
Τελειώνοντας και πάλι σας καλωσορίζω στο χωρίο μας και χωρίο σας και σας υποσχόμαστε ότι θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατό, ώστε η παραμονή σας στο τόπο μας να είναι όσο το δυνατό πιο ευχάριστη, γεμάτη με πλούσιες, όμορφες, πρωτόγνωρες εμπειρίες.
ΤΕΛΕΤΗ ΑΔΕΛΦΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΠΙΤΣΙΛΙΑΣ ΛΕΜΕΣΟΥ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΜΕΝΟΥ ΑΓ.ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΡΕΘΥΜΝΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1997
Χαιρετισμός – Ομιλία του Προέδρου της Κοινότητας Αγίου Ιωάννου – Καμένου κύριου Εμμανουήλ Ζαμπετάκη
Αγαπημένοι αδελφοί του Αγίου Ιωάννη Πιτσιλιάς της ηρωικής Κύπρου, είμαστε εθνικά περήφανοι και συγκινημένοι που ήρθαμε εδώ από τον Άγιο Γιάννη τον Καμένο του Ρεθύμνου.
Σας φέρνω τους θερμούς χαιρετισμός των κατοίκων του χωριού μου, που τους συνδέουν μαζί σας ,δεσμοί ακατάλυτοι αγάπης και φιλίας , δεσμοί που γεννήθηκαν από την πρώτη μέρα της απόφασης μας , για την αδελφοποίηση των κοινοτήτων μας.
Τα χωριά μας ανταμώνονται πάλι σήμερα, παρά τις αποστάσεις που μας χωρίζουν και η συγκίνηση μας είναι μεγάλη γιατί βρισκόμαστε στα άγια και αιματοβαμμένα χώματα της Κύπρου. Η επίσκεψη μας αυτή, πέρα από τα άλλα, νομίζω ότι αποτελεί ιερό χρέος κάθε Αγ. Γιαννιώτη, απέναντι στους νεκρούς ήρωες της Κύπρου, τους αγνοούμενους και τους εγκλωβισμένους. Μας το επιβάλλει, αν θέλετε, ο σεβασμός και η ευλάβεια μπροστά στα σκλαβωμένα χωριά και της πόλεις σας, τις αλειτούργητες εκκλησίες και τους Τάφους των ηρώων της Κύπρου.
Μας το επιβάλλει ακόμα ακόμα η αγωνιστικότητα του Κυπριακού λαού, που παρόλο που το 40% του Κυπριακού εδάφους στενάζει κάτω από την μπότα του Τούρκου κατακτητή, η Κύπρος ζει και αναπνέει Ελληνικά.
Θαυμάζουμε το κουράγιο και την ψυχική σας δύναμη, που όχι μόνο σας κράτησε όρθιους από το κτύπημα του Αττίλα, αλλά για μια ακόμα φορά δείξατε στον κόσμο τις μυθικές δυνάμεις που έχει ο Ελληνισμός να αναγεννιέται από τα ερείπια.
Ο Θεός και η δικαιοσύνη δεν μπορούν να μείνουν αδιάφοροι από τα δράμα της Κύπρου. Η δικαίωση θα έρθει αργά η γρήγορα και μαζί της το χωρίο μας, ο Άη Γιάννης βεβαιώνει πως θα είναι στο πλευρό σας σε όλες τις μάχες.
Αυτό το μήνυμα φέρνουμε σήμερα από την Κρήτη.
Αδέλφια μου του Αγίου Ιωάννη της Πιτσιλιάς , επιτρέψετέ μου στο σημείο αυτό να πω λίγα λόγια για το χωριό μας το Καμένο Αγ. Ιωάννη και ιδιαίτερα για εκείνους που δεν είχαμε την τύχη και την χαρά να φιλοξενούμε πέρυσι.
Είναι ένα χωριό της επαρχίας Αγ. Βασιλείου του Ν. Ρεθύμνης, που η σπάνια ομορφιά του το κάνει ξεχωριστό. Ένα απέραντο δάσος, κυρίως από βαθυπράσινα κυπαρίσσια το περιβάλλει, εκτείνεται σε κάμποσες εκατοντάδες στρέμματα στη βορινή μεριά του και φτάνει ως το ψηλό βουνό, τον Αρμό, από τον οποίο αγναντεύεις το Κρητικό Πελάγους.
Αντικριστά υπάρχουν τα βουνά Ξύλης κορφή, Βιγλάκι και Κυρμιανός, απ’ όπου φαίνονται τα νησιά Παξιμάδια, το ηρωικό Φραγκοκάστελλο, τα νησιά Γαύδος και Γαυδοπούλα και η απεραντοσύνη του Λυβικού Πελάγους.
Κι απ’ τα βουνά αυτά διασχίζεται το σπάνιο, σε άγρια ομορφιά, απύθμενο φαράγγι του Κοτσιφού. Αξίζει ακόμα να σας αναφέρω πως πήρε το όνομα του το χωριό:
Μια σεμνή κι ανέγγιχτη βοσκούλα κάθε βράδυ έβλεπε σε μιαν ερημιά από ‘να βάτο μια φωτεινή φλογίτσα, ένα γλυκοφώς.
Το έδειχνε στους άλλους, μα αυτοί δεν έβλεπαν τίποτα. Πεισμάτωναν «οι μη βλέποντες» και έβαλαν φωτιά στον βάτο. Σε λίγο η φωτιά αιφνίδια έσβησε κι ένα αποκαΐδι λαμποκοπούσε στη στάχτη. Το πήραν κι είδαν έκπληκτοι πως ήταν ένα μικρό-ξύλινο-σεμνό εικόνισμα τ’ Αη Γιάννη του Θεολόγου. Είχε καεί στη μια του γωνιά. Το πήραν με ευλάβεια και στην περιοχή του έκτισαν το χωριό που για αυτό φέρει το όνομα του Αγίου. Το εικόνισμα φυλάσσεται ακόμη και σήμερα από τους χωριανούς σαν κόρη οφθαλμού…
Αδέλφια Έλληνες της Κύπρου, η σημερινή μέρα είναι ιστορική για μας, όχι μόνο γιατί βρισκόμαστε στην μαρτυρική Κύπρο, αλλά γιατί συνεχίζουμε την ανιδιοτελή φιλία, που άρχισε πέρυσι με την τελετή αδελφοποίησης στον Άη Γιάννη τον Καμένο.
Σας ευχαριστούμε για την αγάπη και την ανθρωπιά σας και σας δηλώνουμε ότι το χωριό μας -το Ρέθυμνο- η Κρήτη είναι πάντα δίπλα σας στο δίκαιο αγώνα για την Λευτεριά.
Χίλια καλώς σας βρήκαμε αδέλφια μας της Κύπρου.